Spring naar content

Meld discriminatie

“Dat ik op mannen val, dat weten mensen inmiddels wel. Dat ik een uitgesproken mening, stijl en persoonlijkheid heb, is ook bekend. Precies wie ik ben en wil zijn. Ik wil graag ‘unapologetic myself’ zijn. Dat dat niet je stijl is, dat kan, dat mag. Sterker nog:
ik geloof er oprecht in dat niet iedereen je leuk moet vinden. Want als je continu bezig bent met of anderen je leuk vinden, wanneer ben je dan écht jezelf?

Okay, check, je kan en mag me dus niet leuk vinden. Maar afgelopen week, tijdens een workshop die ik gaf, ervoer ik het weer eens: homofobie. Geen nieuw fenomeen, maar door de jaren heen lijk je je er minder bewust van te worden. Vooral door je olifantenhuid die dikker is geworden, lijk je er niet meer door geraakt te worden.

Me niet afwijzen of ‘niet leuk vinden’ door wat ik doe, maar om wie ik in de kern ben. Dit keer raakte het me opeens weer heel erg.
Ik voelde me afgewezen, geraakt, minder mens dan de ander. Een afschuwelijk naar en rot gevoel wat me altijd terug doet denken aan toen ik uit de kast kwam.

Ik blijf dat bijzonder vinden. Want ja, vind mij of mijn gedrag raar. Maar iemand afwijzen op de persoon die hij is, is raar. Dat je iemand in een hokje plaatst als ‘minder mens’ en hem/haar