Alihan

Hoewel hij in Nederland is opgegroeid, ervaart de Turkse Alihan nog dagelijks de nadelen van zijn ’tintje’, zoals hij dat zelf noemt. Hij heeft heel lang het gevoel gehad er niet bij te horen, puur en alleen omdat hij allochtoon is. Zijn ouders ervaarden dit ook en bereidden Alihan daarom al van jongs af aan voor op dat fenomeen. “Zij zeiden altijd dat ik 1-0 achterstond, maar ik begreep dat nooit. Waarom zou ik 1-0 achterstaan? Ik heb nooit wat gedaan. Ze zeiden dat ik op school vaker zou worden aangesproken, dat ik zwaardere straffen zou krijgen dan andere kinderen als ik iets verkeerd zou doen. Als ik vroeg waarom, was het antwoord heel simpel: ik was een allochtoon. Punt.”

En zijn ouders, die logen niet: het was echt zo. Het ging niet altijd helemaal goed met Alihan op school, soms vanwege de omstandigheden thuis, soms om andere redenen. Wat hij toen te horen kreeg? “Ga anders, net als al die anderen, gewoon dealen. Er gaat toch niks van je worden.” Dat hoorde hij zo vaak, dat hij er motivatie van kreeg. Motivatie om te bewijzen dat ze het niet bij het juiste eind hadden wat betreft hem, wat betreft buitenlanders. “Ik wilde iedereen die ooit aan me twijfelde, laten zien dat ik het wél kon. Dat mijn afkomst, mijn achtergrond niks te maken heeft met wat ik ga bereiken in de toekomst.”

Na veel doorzetten, werd hij leerplein- en klassenbeheerder op het Jan Tinbergen College. Nu inspireert hij leerlingen met zijn verhaal en vertelt hij over zijn struggles, waarvan zij weer kunnen leren. “Ik wil ze een spiegel voorhouden, zodat ze altijd eerst naar zichzelf kijken voordat ze een oordeel vellen over anderen. Ik wil ze laten zien dat je altijd tegen dingen aan gaat lopen, maar dat dat niks wil zeggen over wat ze zullen bereiken in het leven.” Hij probeert op deze manier kinderen inspiratie en vooral motivatie te bieden, zodat ook zij hun volle potentieel kunnen bereiken. Want dat verdient iedereen.

Alihan hoort bij de Club van Roosendaal.
De club waar jij ook bij hoort.